Mag ik dieren eten?

Mag ik dieren eten?

Nee.

Wat gebeurd er als ik wel dieren eet?

Niks.

Waarom mag ik het dan niet?

Het principe van wederkerigheid gaat uit van gelijkwaardigheid van de ander.
Maar wie is de ander? Dat is jouw keuze.

Als je zegt: een mens.
    Dan mag je dieren eten, van jezelf
Als je zegt: een dier of mens.
    Dan mag je dieren niet eten, van jezelf
Als je zegt: een levend wezen.
    Dan mag je ook geen planten eten en ga je dood.

Je kunt niet aantonen dat een ander niet gelijkwaardig is aan jou.
Die ander mag je niet opeten als het een mens is, dat is een regel.
(Hoewel we merkten dat ook daarover de meningen verschillen, toen wij al die smakelijke missionarissen stuurden naar oost-Afrika, zoals Debebe mij vertelde,
lijkt dat wel de consensus te zijn op dit moment.)

Je kunt niet aantonen dat dieren niet gelijkwaardig zijn aan mensen.
Het enige onderscheid is dat dieren niet kunnen praten en niet zoveel verstand hebben van dingen die mensen belangrijk vinden. Als je ze wilt opeten, schreeuwen ze en lopen ze weg. Hun bedoeling is duidelijk.
Toch mag je ze opeten. Dat is een regel. Het is niet strafbaar.

Je kunt niet aantonen dat planten niet gelijkwaardig zijn aan dieren.
Het enige onderscheid is dat planten stilstaan (in de meeste gevallen) en niet zo hard schreeuwen als je ze probeert op te eten. Ze verdedigen zich wel. Ze maken gif, stekels, harde bast,  zijn ongekookt oneetbaar, sommige geven zelfs blijk van elektrisch meetbare reacties als je hun bladeren afknipt, schijnt het. In ieder gevan: ook hun bedoeling is duidelijk. We tillen er over het algemeen alleen niet zo zwaar aan.

Bij het ontbreken van data "mag" het niet, want dat zou toestemming inhouden. Het is ook niet zo, dat het "niet mag", want ook dat zou een aanname zijn. Zeker is, dat er geen gevolgen zijn, omdat wij op dit moment de top van de voedselketen uitmaken.
Wat gebeurd er als dat ooit veranderd? Ik denk dat je dan gaat klagen.
Dus dan ben je hypocriet, maar ja..

Iedereen mag dit voor zichzelf bepalen. Je kan er ook niemand op aanvallen. Doen mensen wel, maar veel zin heeft het niet.

Ideaal zou zijn als we van zonlicht konden leven en niks hoefden te doden.
De wereld is niet ideaal. Ons lijf is niet ideaal. Dat kunnen we veranderen, we kunnen genen overplanten om varkens licht te laten geven, dus waarom zou onze huid geen zonlicht kunnen omzetten in energie, zoals planten? (Ja, lastig, maar niet nu... ) voorlopig stuit dat op veel 'ethische' en een paar 'technische' bezwaren, maar vooral van mensen die geloven dat er dingen zijn die onmogelijk zijn of niet mogen.

Of je wreed mag zijn tegen dieren is niet helemaal dezelfde vraag.
Daarvoor is namelijk geen enkele noodzaak. Het antwoord daarop lijkt me een gemakkelijk: nee.
Maar dat komt door het woord 'wreed'. Dat houd al een overtreden van de gelijkwaardigheid in.
Je mag ook niet wreed zijn tegen planten bijvoorbeeld.
Of tegen tuinkabouters.
Je enige probleem is definiëren wat wreed is en wat niet. En dat is weer grotendeels hetzelfde.
Dat is ook een persoonlijke keuze.
"Mag ik een bos ruimen voor een snelweg waarvan het nut discutabel is?", is feitelijk dezelfde vraag als "mag ik een plant opeten om mezelf in leven te houden?" (waarvan het nu ook discutabel is, zeker vanuit het standpunt van de plant)
Alleen de inzet aan beide zijden van het conflict wijzigt en de bereidheid om elkaar als gelijkwaardig aan te nemen.

Een argument voor kan zijn:
Alle anderen doen het. Er is geen leeuw die zich afvraagt of hij een gazelle mag eten of een koe die zich afvraagt of hij een krop sla mag eten.
Het feit dat wij dat wel doen is een verschil, maar daarmee zou je net zo goed kunnen rechtvaardigen dat koeien of kroppen sla geen anderen zijn. Als je daar behoefte aan hebt. Dan mag je ze weer opeten.

Persoonlijk neig ik naar "nee", je mag niks opeten, maar ik doe het wel. Ons gebit lijkt erop gemaakt te zijn om af en toe vlees te eten en zolang we onze lichaam niet wijzigen..Tja, ik heb nooit gezegd dat ik perfect was.
Eten is sowieso een zwakte van mij.