Live in creative ignorance

Truth does not exist:

Limits are optional.

Nothing is impossible 

if you live in

creative ignorance.

Als ik de wereld 1 boodschap zou mogen meegeven, dan is dat hem. Ik heb het nergens vandaan, ik heb het ooit zo gezegd in een gesprek. Want ik heb dit gesprek vaak gevoerd met mensen, toevallig was dit gesprek in het engels.

In het Nederlands doet hij het net zo goed:

Waarheid bestaat niet,

grenzen zijn optioneel.

Niets is onmogelijk

als je leeft in

creatieve onwetendheid.

Niks is zeker, dat is voor mij de filosofie van de Tempel van Tolerantie.
Veel mensen vinden dat akelig tot mijn verbazing.

Je vervangt een god en een hemel door een grote grijze leegte!

of

Je geeft je over aan wetteloosheid en wat gebeurd er dan?

Maar waar het om gaat is een bevrijding van context. Want context zorgt voor zekerheden, maar ook voor onmogelijkheden.

NOTHING IS IMPOSSIBLE
Mijn bedrijfsmotto is een tijd geweest: Niks is onmogelijk.
Mensen zeiden dan wel, dat dat een onhoudbaar standpunt was.
Ik vroeg het ze te bewijzen.

Een vaak gehoorde gedachte was dan:
"Ik wil vliegen, dat kan niet."
Moet ik soms een ticket voor je betalen?
"Ik wil vliegen zonder vliegtuig"
Er zijn ook helicopters, luchtballonnen etc zijn.
"Nee, je snapt best wat ik bedoel: ik wil vliegen, zoals superman of een vogel."
Met een jetpack?
"Nee, zonder dingen aan mijn lijf."
Ok, in een vliegtuig, dat hard naar beneden gaat, zodat de zwaartekracht geen vat op je heeft? Zo trainen ze astronauten? Of onder water, zodat je kan 'vliegen'. Ook zo traint men astronauten.
"Nee, dat wil ik allemaal niet, gewoon.. ik zet af en ik blijf hangen als in een droom of zoals Peter pan"
Ok, ik heb ooit gezien dat ze een kikker leviteerden in een magnetisch veld aan het ijzer in zijn eigen bloed, die kikker leefde nog, dus als we nou eens een computer jouw gebaar van springen laten herkennen als een commando om een magneet in te schakelen..

Het gaat er niet om dat ik slim ben. Dat ben ik, daar hoef ik geen bevestiging van.
Het gaat erom, dat je dingen alleen onmogelijk kan houden door telkens je context verder te specificeren. Niets is onmogelijk. Dingen zijn alleen maar onmogelijk door flexibele beperkingen als gebrek aan geld, gebrek aan tijd, gebrek aan kennis of dat ze niet 'mogen' of dat de vraagsteller eigenlijk niet wil dat ze kunnen.
Vandaar limieten zijn optioneel.
Ik bepaal zelf mijn grenzen. Gek genoeg ben ik (en niemand) me daar niet altijd van bewust.
Zodra je je daarvan bewust bent, kun je je grenzen verleggen.
Vaak moet je dan uit je 'comfort zone', zoals dat zo akelig zelfhulperig heet. En nog vaker heb je daar dan een dure coach voor nodig.
Maar het komt er feitelijk op neer, dat een angst je tegenhoud. Laat je niet op je kop zitten.
Sterker nog, ga je angsten een voor een af en confronteer ze, speel ermee!

CONTEXT EN ZEKERHEDEN
Context geeft zekerheden en waarheden, maar het zijn altijd schijnzekerheden,
want de context is kunstmatig.

Bijvoorbeeld de context van geld. Geld is een hype. Iedereen gelooft erin, daarom werkt het. Maar gaan we twijfelen, dan wankelt de economie. Geld werkt in de context van een groeiende economie, dus allemaal braaf consumeren! Of de context van religie. Eindelijk zekerheid over wat ik moet doen, wat er na de dood gebeurd, heerlijk. Maar er zijn zoveel geloven, waar komt die zekerheid vandaan? Alleen uit het negeren van een hoop feiten. Of de context van de Wetenschap.. Het is bewezen dat.. Sorry, maar buiten de wiskunde valt er bar weinig te bewijzen. Er zijn theorieen, best guesses, todat er iemand met een sprekend tegenvoorbeeld komt. Er is de wetenschappelijke methode, er is logica, maar Xeno toonde al aan, dat je met logica, net als met statistieken alles kunt bewijzen, bijvoorbeeld dat beweging niet bestaat. Of de context van de bingoclub. Ik heb gewonnen als ik een rijtje cijfers heb, maar ik verlies toch, want Sjaan gaat met een grotere prijs naar huis.

Kortom, die zekerheden zijn een illusie. Daarom blijft context ook vaak verborgen.
In het volle licht is het lastig om illusies vol te houden.

Verborgen context uit zich in dingen als: "Maar iedereen weet.." "Je snapt toch wel...", "Ik heb gehoord dat ...", "Iedereen vind ...."
Wees daar alert op. Bekijk altijd: Wat is eigenlijk de context?
En je bent vrij.

VRIJ
Vrij om wat te doen? Alles wat ik wil? Misdaden plegen? Moorden, verkrachten?
Eeeh, nee?
Dat is niet in je eigen belang. Je hebt echt geen gezag nodig om weg te blijven van dat soort praktijken, alleen logica. Kijk naar het beginsel van wederkerigheid op deze site als je dat niet begrijpt.

Wellicht vraag je je af: "Maar waarom zou ik? Als niks zeker is, waarom is het dan zeker dat ik iets zou moeten willen doen, maken of beleven? Laat mij maar met rust..."
Dat heeft te maken met de enige bewijsbare zin van het leven.

DE ZIN VAN HET LEVEN

De zin van het leven is creeeren. Het kan niks anders zijn. Wij als levende wezens creeren voortdurend. Koot en Bie zeiden het al: "Het bezoek aan het kleinste kamertje bewijst: ieder mens is in wezen creatief".

Er is geen vorm van leven die niet creeert, dit heeft te maken met het beginsel van entropie. Leven is een tijdelijke afname (door spontane organisatie) van de wanorde, maar wel op een NIET starre manier. (Zoals dode materie.)

Wat zijn de kenmerken van leven?

-Groeien

-Vermenigvuldigen

-Bewegen

Wat is daarvan de zin? Creeeren.

Wij creeeren voortdurend ons eigen lichaam. Maar ook onze eigen geest. Dit lijkt een constante in onze beleving, maar is het niet. (Zelfs dode materie is niet zo constant als ze lijkt)
Het zijn dynamische evenwichten, er komt net zoveel bij als eraf gaat. Of niet exact en dan wordt je dikker of val je af.

Dynamische evenwichten hebben grenzen, val je teveel af, dan ga je dood. Ook zo als je te dik wordt.

Maar je hebt geen keus: je creeert.

Leven is creeeren. Wij moeten onze omgeving (en ons lichaam is een vreemd voorbeeld van onze omgeving) veranderen, onderhouden, aan onze wensen aanpassen. Dat is de zin van het leven.

Daarbij moeten we rekening houden met anderen, die ook de omgeving aanpassen aan hun wensen.

Meer is er niet, maar het is meer dan genoeg.

Dus wees ignorant: weet niks zeker en creeer.

Door te creeeren, wordt je doel duidelijk. Je maakt iets en denkt, "dat is het net niet" 

of "nu is dit mogelijk". Je speelt.

En terwijl je dat doet, creeer je je eigen geest.

Je hebt maar een beperkte tijd op deze aarde (waarschijnlijk, want niks is zeker)

Dus het laatste waar je behoefte aan hebt is spijt..

Er komt altijd een moment, dat je moet kunnen zeggen: 

ik heb het maximale gedaan met mijn tijd!

Mijn positieve invloed leeft voort in anderen. 

Meer kan een mens niet wensen.